A prehistoria Británica ten que ser radicalmente repensada. Barry Cunliff.

Estea preparado para desbotar todas as súas queridas nocións de britanidade e historia de Inglaterra. Clive Gamble.

Demostra que a invasión anglosaxona contribuíu só cunha pequena fracción (5%) ao pool xenético inglés. Spencer Oppenheimer.

A prehistoria Británica nunca será a mesma. Colin Renfrew, o coñecido prehistoriador inglés.

Pois ben, despois deste número de “Labirinto”, precisamente por apoiarse en bibliografía universal, a prehistoria galega nunca será a mesma.

As referencias ás investigacións médicas (as enfermidades celtas galegas), ou ao paleoclima a través da páxina web de Uriarte, dan pé a desenvolver un proxecto apaixoante en secundaria, un proxecto interdisciplinar no que se poden involucrar as ciencias, a historia, a lingua e mesmo as matemáticas (a través dos labirintos).

Aporta argumentos que desbancan as teorías de prehistoriadores galegos escépticos, así como dos xenetistas británicos que non dubidan en preferir ser “descendentes dos vascos” antes de que dos galegos; aínda que estes últimos aportan mapas como o do haplotipo

“Rory” de Oppenheimer que demostran claramente todo o que negan. De feito son a proba indubidable de que os galegos de hai 15 000!!! anos falaban unha versión primitiva de gaélico, que estenderon por Irlanda e Escocia.

A prehistoria amplíase, nas súas marxes de tempo, e as concepcións racistas caen: os celtas son unha mestura de poboacións europeas de hai 20 000 anos fabricada en Galicia (porque a única raza pura é a raza humana de hai 60 000 anos), ou como quizais o preferiría

dicir Oppenheimer: os descendentes dos galaicos son o 70% dos habitantes dos países célticos, incluída Inglaterra.

Apúntanse hipóteses asombrosas que relacionan os nosos petróglifos cunha cultura (celta? ou galaica?, que máis dará!) que durante os derradeiros 15 000 anos encheu a fachada atlántica cunha forza milenaria de símbolos, culturas e crenzas comúns. A época dos petróglifos “cup-and-rings con cola” que enchen Pontevedra, Escocia, Irlanda e Inglaterra, como se describe e se mostra visualmente na revista, marca un fito importante pois teñan posiblemente unha conexión con Stonehenge e coa Atlántida ou coa súa lembranza.

Os feitos obxectivos, artísticos, climáticos, xeolóxicos, xenéticos e lingüísticos apuntan a que os galegos estivemos de forma oportunista e oportuna (no momento que cumpría) en batallas e travesías milenarias que apuntalaron a primeira cultura libre e conexionadaeuropea: a celta.

En fin, despois desa longa viaxe pola prehistoria galega tratamos de afirmar, finalmente, a certeza da maior antigüidade dos petróglifos labirínticos galegos, derivándoos, incluso dos clásicos “cup-and-rings con cola”. Esta revista remata aquí, mais trátase de que sexa unha primeira pedra histórica e cultural doutras con máis contido matemático sobre os labirintos -algoritmos de deseño e de saída-, para, finalmente, completar os aspectos culturais non desenvolvidos.